Urban Poetics

σε μια μικρή διαδρομή στην Προποντίδος προς την Καλλίπολη

σε μια μικρή διαδρομή στην Προποντίδος προς την Καλλίπολη 630 433 Athens in a poem

Ἴσως ἴσως μικρὸ ζωύφιο ἴσως ὅταν πέσαν στὸ ἴσως τὸ ἀπόγευμα ὁ καιρὸς τὸ βλέμμα τὰ μαλλιά Μπερδεύτηκαν τὰ λόγια κι οἱ προθέσεις σὲ μιὰ μικρὴ διαδρομὴ στὴν Προποντίδος πρὸς…

παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δε βρίσκεται πουθενά / George Seferis, In the Manner of G.S. (1936)

παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δε βρίσκεται πουθενά / George Seferis, In the Manner of G.S. (1936) 1280 853 Athens in a poem

Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε πως βρίσκουνται στην Αθήνα ή στον Πειραιά;

κι ένας κωδωνοκρούστης σκυφτός

κι ένας κωδωνοκρούστης σκυφτός 500 313 Athens in a poem

Όμορφη πόλη η Αθήνα τη νύχτα Ακρόπολη έως Φιλοπάππου και Πνύκα κι ανάμεσα εκεί κάτι σπίτια που’ χουν κάτι σφίγγες σιρίτια,

στη Δραπετσώνα μας

στη Δραπετσώνα μας 2268 1512 Athens in a poem

Στα δρομάκια του συνοικισμού μας αναστήθηκε χτες ο Χριστός. Άξαφνα, τον είδαμε να περπατάει δίπλα μας. Παρά τρίχα να μην τον πάρουμε είδηση, τόσο πολύ σού έμοιαζε, αδερφέ μου, τόσο…

Νάχα ψωμί, μύδια και τυρί

Νάχα ψωμί, μύδια και τυρί 350 277 Athens in a poem

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη, βρισκόμαστε έξω από το σαράι. Δεν αρχίζουμε τα κάλαντα από δω, μήπως ο Πασάς φιλοτιμηθεί και μας δώσει καμιά λιρίτσα; ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Λιρίτσα θα μας δώσει, για καμιά κλωτσίτσα;…

Χριστούγεννα 1943 – γιορτινές μέρες πυκνοκατοικημένες κι ο γέρος εθνικός κήπος

Χριστούγεννα 1943 – γιορτινές μέρες πυκνοκατοικημένες κι ο γέρος εθνικός κήπος 321 330 Athens in a poem

Οι γιορτινές μέρες πυκνοκατοικημένες γυναίκες αγκαλιάζουν πράσινα κλωνιά δεν κλαίνε κι ο γέρος εθνικός κήπος κουβαλάει στις πλάτες του τρεις πεθαμένους κύκνους

Το βράδυ στρώναμε να κοιμηθούμε στη ταράτσα

Το βράδυ στρώναμε να κοιμηθούμε στη ταράτσα 1280 720 Athens in a poem

Αυτή είναι η ιστορία ενός χαρταετού που δεν είχα ποτέ. Μπορεί να έπαιζα στα μάρμαρα του Θησείου που άλλο δεν είχαν στο μυαλό τους παρά μόνο πώς –με χρόνια με…

σ’ αυτό τον κόσμο τον παράφρονα της φυλακής

σ’ αυτό τον κόσμο τον παράφρονα της φυλακής 1024 685 Athens in a poem

Τσιμέντο και σίδερο στον πνιγμένο αέρα πανάρχαια γόησσα Αθήνα γυαλίζει τ’ άσπρο σου στήθος απόψε άσε με να σου το σφίξω μέχρι να πονέσεις χύνοντας κόκκινο γάλα καθώς θ’ ακούς…

τραγούδι στον Υμηττό

τραγούδι στον Υμηττό 2048 1365 Athens in a poem

Βαθειὰ μέσ’ ἀπ’ τοὺς δρόμους τῆς Ἀθήνας Κι ἀπ’ τὰ σπίτια, βαθειά, τ’ ἀραδιασμένα, Μενεξεδένιο φέγγει τ’ ὅραμά σου, Καὶ χαράζεις ὁλάπλωτη ραχούλα Σὲ γαλανὸ ἡλιοστάλαχτο στεφάνι, Μελιχρὲ τῆς Ἀθήνας…

ένα άσωτο παιδί στην πάχνη του Σαρωνικού

ένα άσωτο παιδί στην πάχνη του Σαρωνικού 1242 1242 Athens in a poem

Γέλιο τῶν θεῶν, Σαρωνικέ, πάντα μεγάλε, ποὺ δρομεῖς, τοῦ πλοίου μας εὐλογία, ὅμοια γαλήνη σου βαθιὰ κι ὅμοια βαθιὰ θ᾿ ἀκούαμε μεῖς ἐδῶ τὴν τρικυμία.

ο Οδυσσέας στην Ομόνοια

ο Οδυσσέας στην Ομόνοια 1280 720 Athens in a poem

ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Μνήμη Μήτσου Αλεξανδρόπουλου Κι όμως κι αυτοί ξεκίνησαν κάποτε με τη χαριτωμένη αφέλεια και την κρυφή ματαιοδοξία ν’ αναμορφώσουν τον κόσμο. Ξεκίνησαν όλοι μαζί, καθένας χώρια, και τόδαν…

Ώρα επτά με τα ραδιόφωνα ανοιχτά

Ώρα επτά με τα ραδιόφωνα ανοιχτά 1280 960 Athens in a poem

Ομορφιά στου δειλινού τον πλαγίαυλο αργά που πάνε οι λυπημένοι μέσ’ στα φυλλώματα του Εθνικού Κήπου κι όταν κάθονται στα γαλανά παγκάκια ταξιδεύουν σε καλύτερες ημέρες του μέλλοντος

στα κράσπεδα της Ακροπόλεως, Ωδείον Ηρώδου του Αττικού

στα κράσπεδα της Ακροπόλεως, Ωδείον Ηρώδου του Αττικού 960 627 Athens in a poem

Κύπελλο παλιό λησμονημένο στα κράσπεδα της Ακροπόλεως,

στο φως από τον Υπόγειο της Ομόνοιας

στο φως από τον Υπόγειο της Ομόνοιας 640 423 Athens in a poem

“ἐς δάκρυα ἔπεσε το θέητρον” (Ἡρόδ.) Καθώς βγήκε στο φως από τον Υπόγειο της Ομόνοιας σαν από σκοτεινή καταπακτή από ξεχασμένη γαλαρία ορυχείου με χιλιάδες αμίλητους νεκρούς συντρόφους να ταξιδεύουν…

Πλατεία Ομονοίας, κι έχει δύσει  ο ήλιος των ανθρώπων

Πλατεία Ομονοίας, κι έχει δύσει  ο ήλιος των ανθρώπων 500 333 Athens in a poem

Φοβάμαι τη σημαία σας, πατέρες, τα εμβλήματα στη φονική σας χλαίνη, κομήτες, μισοφέγγαρα κι αστέρες· το φθόνο σας που απόκοσμα βαθαίνει και πυρπολεί τους άναρχους αιθέρες, το  χέρι σας στο…

    Εισάγετε τον κωδικό: captcha

    Our website uses cookies, mainly from 3rd party services. Define your Privacy Preferences and/or agree to our use of cookies.