Urban Poetics

Κηφισός-Άγιο Κωνσταντίνο με το αστικό. Οι επιβάτες πρωινοί, ανόρεχτοι Ο καιρός μουντός. Διασχίζαμε άθλιες βιοτεχνίες, μάντρες, συνεργεία, παραπήγματα. Έξαφνα σ’ένα ξέφωτο -ταράχτηκα- μία γυναίκα όργωνε με άροτρο. Χρίστος Λάσκαρης, “Κάποτε…

And in the middle as with companions WALT WHITMAN Σημαδεμένοι τοίχοι, μαύρες πόρτες, ξεδοντιασμένα στόματα ζητιάνων, γραφές του κάτω κόσμου ακατάληπτες και κτίρια κουφάρια σαν σε πόλη βομβαρδισμένη. Α, καλή…

…και ξαφνικά πιάσαν οι ζέστες το Νοέβρη καλοκαίρια στην καρδιά του χειμώνα. Ηταν οι ανάσες των παιδιών, κοντά – κοντά, σαν να ’ταν μια αναπνοή κι οι ανάσες στα παράθυρα…

Μ’ αρέσουνε οι διάφοροι Θεοί που συναντώ στα πάρκα, στα μουσεία, και στων σπιτιών τους κήπους, πάλαι ποτέ Θεοί και τώρα τέχνη, γνώσις μυθολογίας, κι εξωραϊσμός. Έτσι κι εσύ, Θεά…

Une vieille faisait cuire des aubergines, Sur l’herbe, sous un toit… Kόμησσα ντε Nοάϊγ, Constantinople ως την Kωνσταντινούπολη φυσάει αλύπητα ο αφορεσμένος ο Kαράγιαλης (πούρχεται από τον Bοριά) και στη…

Ένα παιδί σωριάστηκε μες στη γιορτή του δρόμου. Ήταν τα μάτια του άγρια ξένα και βυθισμένα. Το κεφάλι του στην πέτρα βρόντηξε ξεβρόντηξε το κορμί του σαν το ελάφι και…

Τα λόγια μου ήταν έμφυτα τά ’παιρναν της λιακάδας τα θροΐσματα Μάης από τη μια πέτρα στην άλλη φύσημα στο ρυάκι απ’ τ’ άλλο ρυάκι Μάης στων χεριών τα ευρήματα…

Η λεωφόρο Συγγρού, το γιοφύρι με τους δυο κόλπους και τις δυο κορυφές, που μας δοκίμαζε και τη δοκιμάζαμε, αφήνοντας τις προσεχτικές γραφές, ώσπου να βρούμε τη θάλασσα γεμάτη πίκρα…