Στοιβαγμένοι όπως όπως στα κελλιά.
Σερραίοι, Σαλονικιοί, Ξανθιώτες, Αθηναίοι, Κορίνθιοι.
Ο καθένας με την ελπίδα του
κι όλοι μαζί σαν πρόβατα επί σφαγήν.
Είναι κι ένας Οβριός μ’ ένα πελώριο κίτρινο άστρο στην καρδιά.
Α, πως μοσχοβολάει το άστρο στεγνά ρόδα, πως μοσχοβολάει!
Να ’ναι άραγε μια ολόχρυση κραυγή της μάνας του;
Τη νύχτα στάζει αίμα και νερό.
Τη μέρα κουβαριάζει τις αχτίδες του και βουίζει πένθιμα
γιατί πλησιάζει Πάσχα
κι έξω θα πρέπει να ’ναι άνοιξη.
Γιώργος Καφταντζής, Στρατόπεδο “Παύλου Μελά” Θεσσαλονίκης (απόσπασμα), Ελληνική ποιητική Ανθολογία για το Ολοκαύτωμα, 3η έκδοση ΚΙΣ, 2006.
Πηγή: https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/05/27/anthologia-poiimata-olokaytoma/
Featured Image: Τσιμισκή, Θεσσαλονίκη, Κατοχή (http://farosthermaikou.blogspot.com/2017/10/blog-post_55.html)