Η Αθήνα εκτείνεται γύρω από την Ομόνοια
Σε ακτίνα εικοσιπέντε χιολιομέτρων· δεν είναι τρομερό.
Και πάλι κοίτα ο ουρανός πάνω της όσο πάει κι αδειάζει
Απ’ την Αθήνα – απ’ τα παλιά κι από τα σύγχρονα.
Έξω απ’ τις φυλακές της Αθήνας έσκουξα σαν νά ‘μουν μέσα
Κι έσκουξα που δεν ήμουν μέσα, αν πράγματι δεν ήμουν
Καθώς στα πόδια της Ακρόπολης σαν μάρτυρας
Πάτησα το νεύρο του θάρρους για να μη λιποθυμήσω.
Κι όμως στον ουρανό σαν βγεις δεν υπάρχει Αθήνα.
Και λέω καμιά ποτέ δεν θα τον γεμίσει πόλη – κι αν τον γέμιζε
Πάντα δε θα ‘ταν κάποιος άλλος χώρος πιο ψηλά
Χωρίς Αθήνες ή Παρίσι – ουρανός!
Νίκος Φωκάς, «Ο ουρανός» [1971], Προβολή πάνω σε γαλάζιο, 1972.
Featured Image: https://kristesia.tumblr.com