Κρατούσα στους ώμους το δόγμα,
Ιούλιος ήταν οικογενειακός,
Και το μυαλό εκείνης είχε χαλάσει
Από τον καύσωνα, τις σκευωρίες
Κι απ’ τη μικρή την αμοιβή.
Οι πυρκαγιές ρημάξανε τα δάση
Οι Έλληνες στη σύγχυση και την ταλαιπωρία
Ο Παρθενώνας σκέτη καχεξία
Κι οι νέοι σταυροφόροι
Λυμαίνονταν τη χώρα του καλού καιρού.
Ήρθε το τέλος του καλοκαιριού
Στον ουρανό μεγάλη ποικιλία
Και σαν τον άνεμο μέσα στην άπνοια
Της Ιπποκράτους, ο Χουαντορένα
Να τρέχει στις μικρές οθόνες,
VENCEREMOS.
6 Μαρτίου 1979.
Τάσος Δενέγρης, «Συνοπτικά για ένα καλοκαίρι», Ακαριαία, 1985.
Featured Image: http://existential-blue.tumblr.com/post/174748265536