Ο Υμηττός πάνω απ’ τα ντουβάρια, Μάρτης 1956

Ο Υμηττός πάνω απ’ τα ντουβάρια, Μάρτης 1956

Ο Υμηττός πάνω απ’ τα ντουβάρια, Μάρτης 1956 1280 796 Athens in a poem

Βρέχει
Μέσα από τα σίδερα
η βροχή
κι ο άνεμος
βρίσκουν τον τρόπο να μπούνε
στη φυλακή

Σηκώνω το κεφάλι
στο μικρό τετράγωνο κομμάτι
κομμένο σε μικρά τετράγωνα – στον ουρανό
του φυλακισμένου
Μολυβιά σύννεφα
κυλάνε
πάνω σε σύννεφα πιο μολυβιά.
Η βροχή δέρνεται με τον άνεμο
Είναι δική σου μέρα

Ο Υμηττός υψώνει την κορυφή του
πάνω απ’ τα ντουβάρια
Με καληνυχτίζει
μόνος αυτός από τον έξω
κόσμο
Τον καληνυχτίζω κι εγώ
Και πάνω απ’ την κορφή του
αντικρύζω τ’ αστέρια μου
τα δυο σου μάτια
να με κοιτάνε με βλέμμα αιώνιο
Ο Υμηττός είναι βουνό δικό σου

Σήμερα τον τυλίξανε τα σύννεφα
Πάνω από τα ψηλά ντουβάρια ο ουρανός
έμεινε μόνος
Βρέχει
Τέτοιες μέρες
μου μιλάς πιο πολύ
Τέτοιες μέρες
φτερουγάς αδιάκοπα
στο πλευρό μου
άσπρε μου αητέ
πουλί μου της καταιγίδας
Τέτοις μέρες
η ψυχή μου
ταξιδεύει μαζί
με τη δική σου
πάνω σ’ ένα σύννεφο
φορτωμένο
Καταιγίδα
Η ψυχή μου είναι δική σου

Ο ήλιος του Μάρτη γύρισε
για τέταρτη φορά
στη γη
Ήλιος λαμπρός Θριαμβευτής
σαν εκείνον που σε φώτιζε
σαν ανταμώσαμε στην αυλή
της Καλλιθέας
…………

Έλλη Παππά, «Μάρτης 1956» [απόσπασμα], Δουλειά της Φυλακής, 1979.

Featured Image: https://fifikia.tumblr.com/

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

    Εισάγετε τον κωδικό: captcha

    Our website uses cookies, mainly from 3rd party services. Define your Privacy Preferences and/or agree to our use of cookies.