Εν πρώτοις μόλις κατεβής εκ του σιδηροδρόμου,
ευρίσκεσαι απέναντι βαθείας υπονόμου.
Αλλά καθόσουν προχωρείς ο δρόμος μεγαλώνει
και σε κυττάζουν βλοσυρώς και άνθρωποι και όνοι.
Είσαι στον δρόμο του Ερμού, που είθε να μην ήσο,
γιατ’ είναι σκόνη από μπρος και λάσπη από πίσω.
Αίφνης το πεζοδρόμιον αρχίζει να στενεύη,
κι ο ταξιδιώτης παρευθύς οφείλει να κατέβη.
Πλην μόλις το φρικτόν αυτό επιχειρήση βήμα
ευρίσκει εις τα πρόθυρα των Αθηνών το μνήμα,
διότι κάρα τρέχοντα παντού από ρυτήρος,
νεκρόν τον ρίπτουν κατά γης ενώπιον κλητήρος.
Γεώργιος Σουρής (1852-1919), «Οδηγός των Αθηνών, χρήσιμος εις το κοινόν».
Featured Image: Αθηναϊκοί δρόμοι: η οδός Αθηνάς κατά το 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα (https://chronontoulapo.wordpress.com)