Ξύπνησες με την επιθυμία να σκοτώσεις.
Γευόμενος την ευωδιά των κρίνων.
Τα μάτια σου οι φύλακες της αθωότητας σου.
Οι ελπίδες σου τα λιγοστά εντελβάϊς.
Στο πέρασμα αιώνων απαξίωσης και πόνου.
Οι ξεχασμένες μνήμες σου
ανασταίνουν το γλυκό συναίσθημα της αγάπης.
Ο φόβος αποσυντίθεται.
Η ηρεμία των επόμενων στιγμών μιας τρελής σου πράξης
σου μαθαίνει πως οι φίλοι
κάτι στιγμές σαν κι αυτές
αποτελούν ανέλπιδες λάμψεις.
Το σκοτάδι της φυγής και του μένους
κι ο δρόμος της απόγνωσης σε περιμένει.
Σου θύμισε τα Εξάρχεια.
Είχες πεθάνει κάποτε εκεί,
μα πέρασε καιρός για να θυμάσαι.
Ιωάννης Τσίρκας, «Τα εντελβάις των Εξαρχείων», Σκεψίρροια (2008).
Featured Image: www.provo.gr