Αθήνα 1950
Ίσως στη ζωή μας δεν γίνεται να τραγουδάμε
να τραγουδάμε δυνατά, μελωδικά, στον πάνω τόνο
Έχει καημούς η ζωή μας
Έχει πένθη
Πένθη από ανθρώπους και όνειρα.
Ίσως στη ζωή μας δεν γίνεται να τραγουδάμε
να τραγουδάμε δυνατά, μελωδικά, στον πάνω τόνο
Δεν μπορούμε να ξεδιπλώσουμε ολάκαιρη τη σημαία μας
τη δικιά μας σημαία
της καρδιάς και της αλήθειας.
Πάμε δυο-δυο
τρεις-τρεις
όχι παραπάνω.
Συναντάμε στους δρόμους κάποιο φίλο μας
μια φορά το μήνα.
Άλλοτες ξυπνάγαμε και βραδιαζόμαστε μαζί
δεκάδες φίλοι.
Τραγουδούσαμε και ζωγραφίζαμε στους δρόμους
ένας ολάκαιρος λαός αντάμα.
Άλλοτες…
Τώρα ακούμε τον μονόλογο των επισήμων
Ακούμε τη βουερή σιωπή του πλήθους
Την ατάραχη επιφάνεια της οργής του
μόλις ξεχωρίζουμε.
Προχωράμε μες στη νύχτα
Δε μιλάμε
Αγγίζουμε τις ζεστές παλάμες μας με δύναμη
Και κοιταζόμαστε βαθιά.
Γιώργος Παπαλεονάρδος, Αθήνα 1950. Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 15, Μάρτιος 1956, σελ. 225. Πηγή: www.sarantakos.com
Featured Image: Οδός Σταδίου, δεκαετία του ’50 (http://to-paliatzidiko.blogspot.gr/2012/06/1950.html)