Επιστροφή-Τελικός Προορισμός Αθήνα-Εξάρχεια
-Ώρα Αναχώρησης-ΤΩΡΑ…..έρχομαι, περίμενέ με….
ΖΗΝΩΝΟΣ
ΔΡΟΜΟΣ
ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΣΤΕΝΑΓΜΩΝ ΤΟΥΣ
ΤΟΠΟΣ
ΠΟΥ ΕΞΟΡΙΣΑΝ ΤΑ ΑΝΟΝΕΙΡΕΥΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
ΠΟΘΟΙ
ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΟΙ ΑΠΟ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ
ΟΙ ΦΟΒΟΙ
ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΙΚΩΝ ΩΡΩΝ
ΜΕΤΑ ΑΠ’ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΕΥΜΑΤΑ
ΤΑ ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΣΤΑ
ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
Η ΣΑΡΚΑ
Η ΚΑΡΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΣΑΝ
ΤΑ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΩΒ ΒΛΕΦΑΡΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΣΑΝ
ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΚΙΛΑ ΤΟΥ
ΔΡΟΜΟΣ
ΠΟΥ ΕΛΙΩΣΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ
ΩΡΕΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
ΣΤΗ ΛΑΣΠΩΜΕΝΗ ΖΗΝΩΝΟΣ
ΕΝΑ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΣΙΓΑΡΑ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΑ
ΒΙΑΣΤΙΚΕς ΜΑΤΙΕΣ
ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΟ ΜΙΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΠΟΡΤΑΣ
ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΕΙΣΟΔΟΙ
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ
ΕΞΩ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΤΗΣ ΤΟΞΙΚΗΣ
ΝΥΧΤΑΣ
ΜΕΣΑ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΑΝΤΖΩΜΕΝΟΙ
ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ
ΤΟΥ ΟΓΔΟΟΥ
ΤΟΥ ΕΠ’ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΟΡΟΦΟΥ
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΠΑΝΩ
ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ
ΜΙΚΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ
ΕΞΩ
ΠΑΝΤΑ
ΒΡΕΧΕΙ
ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΟΜΦΑΛΟ
ΤΗΣ ΑΦΙΛΟΞΕΝΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ
ΜΕΣΑ
ΣΤΑ ΓΚΡΙΖΑ ΔΩΜΑΤΙΑ
ΑΝΘΙΖΟΥΝ
ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ
ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Θάνος Ανεστόπουλος, «Ζήνωνος», Αρχίζω με το σ’αγαπώ: Σχέδια και Ποιήματα (2015).
Διαβάστε από την ίδια συλλογή το ποίημα «Οδός Καλλιδρομίου».
Διαβάστε επίσης για τον «Άγνωστο Πολίτη» της Ζήνωνος (1993) του Νίκου Ζούδιαρη σε μια συνέντευξη του 2011 (http://tvxs.gr):
«Στην Ελλάδα που ζούμε τώρα, δυστυχώς, έχει αφαιρεθεί ο λόγος από τον κάθε «παππού», ως σύμβολο γνώσης μέσα στον κοινωνικό ιστό που θα μπορούσε να βοηθήσει για να… ραφτεί ξανά το κοινωνικό δίχτυ που είναι τρύπιο. Έτσι, όποιος «πέσει» μέσα του, πάει, χάθηκε. Δεν υπάρχει τίποτε να τον κρατήσει ενώ συγχρόνως οι υπόλοιποι παρακολουθούμε τον… θάνατο και την εξόντωσή του μόνο από την… τηλεόραση.
Κάπως έτσι φτάσαμε σε κοινωνικά αίσχη με τη μανία του κέρδους. Με τους μανιακούς του κέρδους. Ανθρώπους, προφανώς, με τεράστια ψυχολογικά προβλήματα που ανάλογα με το κενό του ο καθένας σέρνει θεούς και δαίμονες μέσα του ως ισοδύναμο ισόρροπο ενός ελλείμματος. Όταν ένας άνθρωπος για παράδειγμα, είχε μια επιχειρησούλα με σουβλάκια και συναντιόταν με έναν καλό καθηγητή Πανεπιστημίου (και λέω “καλό” γιατί υπάρχουν και… κακοί) έναν άνθρωπο δηλαδή που προσφέρει επί της ουσίας και σε βάθος χρόνου στην κοινωνία, θα τον ρωτούσε αμέσως «πόσα παίρνεις;» για να σκεφτεί στη συνέχεια «έλα μωρέ, τι είσαι εσύ τώρα; Εγώ βγάζω περισσότερα». Όλες οι αξίες μετριόντουσαν σε χρήμα.»
Ζήνωνος (1993)
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Ζήνωνος Πάσχα στο χωριό συγκέντρωση μετοίκων
Τα νέα απ’ την Αθήνα στα όνειρα μου σφήνα
Πόζα και λουστρίνι, ο Νάκος φιγουρίνι
Πείνα μου μοιραία ζήλεια μου ρομφαία
Μπήκα σ’ ένα τρένο πίσω δεν κοιτούσα
Μέσα μου πετούσα ψήλωσα δυο πόντους
Ζήνωνος…
Μ’ έντυσε η ζωή στρατιώτη
Ζήνωνος…
Πόρνη η αγάπη η πρώτη
Κι από βράδυ σε πρωί μου τελειώνει η ντροπή
Ζήνωνος…
Εδώ οι χωριανοί μου δεν βοηθάνε άλλον
Σκούριασαν τα χέρια βρήκα άλλους τρόπους
Είπα να χαθώ το τέλος μου να βάλω
Λίγο ακόμα επάνω τρέλα μου σε φτάνω
Στις εφημερίδες μάνα αν με είδες
Μη μου στεναχωριέσαι
Μάνα δεν μου αξίζει
Ζήνωνος…
Feature photo link: http://pigkouinos.blogspot.gr
2 Σχόλια