Κατ’ όπου κόβει κάγκελο: νεκρός μου. τι σκοτεινιάζει
o άνθρωπος πίσω απ’ την τρέλα;
Βόλια, αν δεν πιστεύεις πως ρίξαν τις κόρες
μας στα Χαυτεία, μέτρα ξυράφια
από τον Ράμι ως την πιάτσα – ή τον «Λαιμό»
που ’σπαζε δόσεις στα ρολά και πίσω μαύριζ’
ένα κουβάρι γόνατα όλο βενζίνη
– Εγώ έκαψα στους Πύργους τον πατέρα
σου∙ και το κράτος μου πρέπει σέβας κι’
ευγνωμοσύνη
Κι από την αγορά κατέβηκ’ ένας μετανάστης
χειμώνας με τους νεκρούς και τα φτηνά
πνευμόνια του
Λοιπόν, μέτρα ξυράφια από τον Ράμι ως την
πιάτσα
Κανείς δεν νοιάζεται τι ώρα μπαίνεις στη
Μενάνδρου
Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, «Θάλαμος Δ», Βόλια (2015)
Photo link: http://afroditealsalech.blogspot.gr
More photos at: http://hatzistavrou.com/
1 Σχόλιο