Να λοιπόν που έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Σε τούτο το λιασμένο θερινό καταμεσήμερο
Το τι θα κάνω τώρα, δεν το ξέρω.
Και τα ταλαίπωρα δεντράκια της πλατείας
Ίσα που συγκρατούν τη ζέστη αυτή.
Τα πόδια μου βυθίζονται ολοένα
Στις λευκές, γελοίες πλάκες του Δήμου.
Τρόλεϊ, περίπτερα μ’ εφημερίδες ανοιγμένες
Στα τραπεζάκια φαντάροι ξεχασμένοι –
Χωρίς περίστροφο και δίχως ελαιώνα
Πλέον βυθίζομαι ολόκληρος στις πλάκες.
Δημήτρης Φύσσας, «Πλατεία Κολιάτσου», από τη συλλογή Οι αστικοί χώροι είναι ποίηση από μόνοι τους, Ποιήματα 1972-2007 (2008)
Photo link: http://attikanea.blogspot.gr (σύντομη ιστορία του περιπτέρου στην Ελλάδα)
1 Σχόλιο