εχθές το βράδυ στο μετρό
αγγίζονταν χιλιάδες σώματα
κι ούτε ένα τσαφ για τα προσχήματα
ούτε ένα τόσο δα ηλεκτρόνιο
κάτι
ν’ανατριχιάσει τα χαμένα βλέμματα
μήπως και δούμε την Ιθάκη ολόγυμνη
κάτω από τα ταγιέρ
και τα πουκάμισα
Γιάννης Στίγκας, «Με τον τρόπο του Γ.Σ.», Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο, 2012
Υ.Γ. Τέμνεις την πόλη. Με τη δορυφορική σου ματιά βρίσκεις τα μέρη εκείνα στα οποία μέσα κινείσαι. Επικεντρώνεσαι στος γειτονιές τις οποίες επισκέπτεσαι πιο συχνά. Βρίσκεις τα δρομολόγια της καθημερινότητάς σου. Κεντράρεις στις πιο γνωστές διευθύνσεις. Βρίσκεις το σπίτι σου. Από εκεί, συναντάς τις δυο-τρεις συνήθειες της μέρας σου. Μέσα σε μια πόλη αυτές συναντιούνται σε μία μόνο διαδρομή, στο δρόμο μέχρι το περίπτερο, που δεν είναι πλέον απλά δυο, τρία, πέντε βήματα, μα μια χειροπιαστή ποσότητα χρόνου που ξοδεύεις κάθε μέρα. Η ποίηση μας μαθαίνει να μιλάμε με εικόνες.
Κ.Γ.