Βγήκε το φως και βγήκανε οι άνθρωποι στους δρόμους,
μαύροι, λευκοί και καστανοί, ρωμιοί και μουσουλμάνοιΒγήκαν παιδιά να παίξουνε, γονείς ν’ ανταμωθούνε,
από φυλές διάφορες όλης της οικουμένης.Η Πατησίων σήμερα στα γιορτινά εντύθη,
μεσουρανούντος του ήλιου μας χρυσοστρωμένος δρόμος
Και δεν λογάμε διαφορές, δεν μας φοβίζει ο άλλος,
ξάφνου ο ξένος που ήταν χθες, σήμερα είναι φίλοςΚαι πλούσιος είν’ ο φτωχός κι ο μετανάστης ντόπιος
βρήκανε όλοι απαρχής τη γνήσια πατρίδαΠου είναι τα μήκη όλης της γης και τ’ ουρανού τ’ αστέρια,
στον δρόμο αυτό τον φτωχικό, στην αλγεινή λεωφόροΛάμπει ο ήλιος, ξεμακραίνει ο απάνθρωπος χειμώνας,
χρίζονται ίσοι όλοι τους, βαπτίζονται απόψεΜε φως που λούζει διάφανο την άσφαλτο της πόλης
και αναθερμαίνει τις καρδιές των άμοιρων κατοίκωνΣήμερα ο χάρος σώπασε, σήμερα εμείς μιλάμε,
Απρίλη μήνα σπλαχνικέ, αχ να ’σουνα για πάντα.
Μάνος Τσίζεκ, «Μεγάλη Παρασκευή», Απρίλης 2019
Featured Image: https://romantically-chaotic.tumblr.com/