Αθήναι, 17 Ιουνίου 11 π.μ.
Η είσοδος στο λιμάνι του Πειραιώς έχει μεγαλοπρέπεια. Ο ίδιος ο Πειραιεύς είναι μια εμορφότατη μικρή πολιτεία. Ωραίο το θέαμα. Τραβήξαμε για την Αθήνα – ώς 3/4 της ώρας διαδρομή. Οι μενεξεδένιοι λόφοι στο βάθος είναι γοητευτικοί. […] Κατά το απόγευμα, κάναμε ένα περίπατο στοςυ κυριώτερους δρόμους. Πολύ, πολύ χαριτωμένη πόλις – εντελώς Ευρωπαϊκή, Γαλλικού ή Ιταλικού τύπου. Μ’ άρεσαν πολύ οι στολές των αξιωματικών· και οι αξιωματικοί, και οι στρατιώτες κάνουν την καλύτερη εντύπωση. Το πρωί τράβηξα κατά την οδό Νίκης, καθώς και σ’ άλλους δρόμους. Είδα πολλά από τα κυριώτερα κτίρια – την Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα των Αθηνών, τη Βουλή, το Θέατρο, το Πανεπιστήμιο. Ωραίες οικοδομές.
Το μόνο μειονέκτημα είναι που δεν έχει σκιά στους δρόμους (λόγω του πλάτους των και λόγω του μικρού ύψους των σπιτιών). Γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει πεζή, κάτω απ’ τον αψύ ήλιο του Ιουνίου, μεταξύ 10 π.μ. και, υποθέτω, 5 μ.μ.
Πέρασα περίπου μιαν ώρα στου Ζαχαράτου με την παρέα του Αλέξανδρου.
13 Ιουλίου 10 π.μ., Σάββατο
Χθες το απόγευμα έμεινα στο Φάληρον· είχε όμως πολύ λίγο κόσμο από την Αθήνα. Το βράδυ πήγα, με τον Αλέξανδρο, στο Θέατρο «Βαριετέ», οδός Σταδίου. Παιζόταν η «Μποέμ» του Πουτσίνι. Θίασος μάλλον τρίτης σειράς. Το θέατρο είναι μεγάλο όσο και το θέατρο της Ομονοίας, όμως λιγότερο καθαρό και περιποιημένο, και το καφενείο του αληθινό καμίνι. […] Φύγαμε απ’ το θέατρο μετά την τρίτη πράξη. Στις δώδεκα. Πήγαμε σ’ ένα καφενείο, στην γωνιά της οδού Αθηνάς, προς την πλατεία Ομονοίας, απέναντι από το σιδηροδρομικό σταθμό της Ομονοίας. Κάτω απ’ το καφενείο είναι το «Concert Alexandre le Grand», ένα είδος πορνείου. Το επεσκέφθηκα. Είν’ ένα μικρό δωμάτιο, μ’ άλλα μικρότερα δωμάτια συνεχόμενα, όπου παίζουνε χαρτιά. Δείχνει μέρος πρόστυχο.
Κ. Καβάφης, Πρώτο Ταξίδι στην Ελλάδα, Αθήνα: Ροές, 1998.
Διαβάστε και εδώ:Τι κάνει στην Αθήνα ο Καβάφης τον καυτό Ιούλιο του 1901
Featured Image: Καφενείο Ζαχαράτου