Είμαστε οι όμορφοι χωρίς χέρια
θυμόμαστε με λεπτομέρειες
παγκάκια, πλατείες, καταλήψεις
τη βίλα της Κηφισιάς και το Χημείο
ερείπια που δε ζήσαμε
φτάνοντας γκρεμισμένοι
ανάμεσα στις τσίκνες
από ευκαιριακά σουβλάκια
καβάλα στα χθεσινά δακρυγόνα
ανεβαίνουμε στο λόφο
με μπύρες από παρακείμενο περίπτερο
ψάχνοντας σκαλάκια να καθήσουμε
ανέξοδα μεθυσμένοι
από την εποχή ηδυπαθών ηρώων
και του ανθού της νεολαίας
κοιτάζουμε μπαλκόνια, ταράτσες, βεβηλώσεις
και μας νοσταλγούμε γλυκείς
και ωραίοι σαν αναμνηστικά.
Paul Cendrier, ‘Loin de la foule’.
Διαβάστε περισσότερα στο http://alaiyepaulcendrier.blogspot.com.tr/.