στο άκρον της πόλης υπέροχα ερείπια / up on the Acropolis

στο άκρον της πόλης υπέροχα ερείπια / up on the Acropolis

στο άκρον της πόλης υπέροχα ερείπια / up on the Acropolis 150 150 Athens in a poem

Le soleil me brule et me rend lumineux.

μεσ’ στὴ μονότονη βροχὴ
τὶς λάσπες
τὴν τεφρὴν ἀτμόσφαιρα
τὰ τρὰμ περνοῦνε
καὶ μεσ’ ἀπὸ τὴν ἔρημη ἀγορὰ
— ποὺ νέκρωσε ἡ βροχὴ —
πηγαίνουν πρὸς
τὰ
τέρματα

ἡ σκέψη μου
γιομάτη συγκίνηση
τ’ ἀκολουθεῖ στοργικὰ ὥσπου
νὰ φθάσουν
ἐκεῖ π’ ἀρχίζουν τὰ χωράφια
ποὺ πνίγει ἡ βροχὴ
στὰ τέρματα

τί θλίψη θὰ ἤτανε — Θέ μου —
τί θλίψη
ἂν δὲ μὲ παρηγοροῦσε τὴν καρδιὰ
ἡ ἐλπίδα τῶν μαρμάρων
κι’ ἡ προσδοκία μιᾶς λαμπρῆς ἀχτίδας
ποὺ θὰ δώση νέα ζωὴ
στὰ ὑπέροχα ἐρείπια

ἀπαράλλαχτα ὅπως
ἕνα κόκκινο λουλοῦδι
μεσ’ σὲ πράσινα φύλλα

Νίκος Εγγονόπουλος, «Τραμ και Ακρόπολις», Μην ομιλείτε εις στον οδηγόν (1938)

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

    Εισάγετε τον κωδικό: captcha

    Our website uses cookies, mainly from 3rd party services. Define your Privacy Preferences and/or agree to our use of cookies.