Περπατάς μες της πόλης το κέντρο
με σφιγμένες γροθιές και καρδιά
νιώθεις να ΄σαι σαν γέρικο δέντρο
με γυμνά και σπασμένα κλαδιά.
Κι ας μην είναι τα χρόνια σου τόσα
που βαραίνουν αυτό το κορμί,
καμπουριάζει η πλάτη απ΄ όσα
κουβαλάς βάρη μες την ψυχή.
Δεν ζητάς τίποτε άλλο απ΄ τη ζήση
παρά μόνο να βρεις μια δουλειά
όποια να ΄ναι καλή θα ΄ναι λύση
μα δεν βρίσκεις καμιά πουθενά.
Την ντροπή σου στους δρόμους τη σέρνεις
και τα βήματα είναι βαριά
στη φουρτούνα σκαρί παραδέρνεις
δίχως νά ΄χεις πανιά και κουπιά.
Άνεργος νιώθεις πως είναι γραμμένο
κεφαλαία, φαρδιά και πλατειά
΄κει στο μέτωπο που ‘χεις σκυμμένο
μη σταυρώσει ανθρώπου ματιά.
Αργοναύτης
Βόλος 09/02/2013
Drmakspy, 50 χρ.
Δημοσιεύτηκε στη σελίδα ‘Το ημερολόγιο ενός ανέργου’ (15 Ιουλίου 2013, www.imerologioanergou.gr)
Photo link: http://adiaforia.pblogs.gr/tags/gkrafiti-gr.html
1 Σχόλιο